Het onwerkelijke werk van M.C Escher en Leon Keer

Escher werd in Leeuwarden geboren op 17 juni 1898, in een huis dat deel is van het voormalige paleis van Maria Louise van Hessen-Kassel. Dit paleis is nu bekend als Keramiekmuseum Princessehof en heeft naast de keramiek verzameling ook een expositie over de regentes Maria Louise en in de kelder vind je een bijzondere Escherkamer. De wereldberoemde kunstenaar was vijf toen hij uit de Friese hoofdstad vertrok. 

Het is 1916 en Escher is achttien jaar wanneer hij zijn eerste linodruk maakt: een portret van zijn vader. Escher speelt cello en fotografeert graag, hij is intelligent maar blinkt niet uit op school. Hij vindt zijn weg naar de School voor Bouwkunde, Versierende Kunsten en Kunstambachten te Haarlem, waar hij afstudeerde als graficus. Escher reist naar Noord-Italië en naar Spanje, ontmoet zijn toekomstige vrouw en houdt in 1923 zijn eerste solotentoonstelling in Siena. Een jaar later is hij met haar getrouwd en houdt hij zijn eerste tentoonstelling hier in Nederland.  

In de jaren daarna wordt de naam M.C. Escher steeds bekender. Hij krijgt drie zoons, maakt trektochten door onherbergzame gebieden en neemt in 1939 afscheid van zijn 96-jarige vader. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werpt hij zich op zijn vlakvullingsschriften, waarin hij steeds nieuwe varianten bedenkt voor het vullen van het vlak met regelmatige patronen. In 1941 komt hij terug naar Nederland, naar Baarn. Waar hij tot 1970 blijft, tot hij voor een laatste keer verhuist naar het Rosa Spiers Huis in Laren, een rusthuis voor kunstenaars. Hier had hij nog een eigen atelier. Escher overleed op 73-jarige leeftijd in 1972 in het Diaconessenhuis te Hilversum.  

De intrigerende litho's en houtsneden die hij achterlaat, fascineren en verwonderen mensen over de hele wereld nog steeds. Zijn unieke vermogen om wiskunde en kunst te combineren, maakte hem een pionier op het gebied van grafische kunst. Ook na zijn dood blijft zijn werk geliefd en inspireert hij kunstenaars en liefhebbers van over de hele wereld. 

Leon Keer is één van die kunstenaars geïnspireerd door de wiskundige werken van Escher. Zijn schilderijen en street-art maken het platte vlak driedimensionaal. Vaak pas wanneer je het vanuit de juiste hoek bekijkt, zie je de optische illusie. Anamorphic art heeft een wiskundige basis en is daarom nauw verbonden met het werk van graficus M.C. Escher. 

In Keramiekmuseum Princessehof vind je de keramische Moorse tegels die Escher inspireerden, en ook de moderne interpretatie van zijn werk Hol en Bol door Leon Keer. Leon beschilderde de muren en het plafond van de kelder tot een onwerkelijke wereld waar Escher trots op zou zijn geweest. Daarnaast zijn er tijdelijke kunstwerken te vinden in de stad die letterlijk op straat liggen. Dit natuurlijk ter ere van het 125ste geboortejaar van M.C. Escher. Deze werken zijn vooral door het oog van de camera goed te zien en nu we weten dat Escher ook graag fotografeerde, wordt een eeuw in een oogwenk overbrugd.