Willibrordusdobbe
Nes
Vlak boven het dorpje Nes op Ameland ligt een voormalige heilige bron van de heidense Friezen. In het oude Friesland werden bronnen als sacrale krachtplaatsen beschouwd.
Hier schon mal ein Vorgeschmack
Ameland heette voor de invoering van het christendom Fostaland, genoemd naar de godin Fosta. Deze naam kom je her en der op het eiland nog wel tegen.
Het water in deze dobbe was gewijd aan Fosite, de blonde god van het recht uit de Germaanse mythologie. Ook het land er omheen en het vee dat er graasde waren heilig.
Tijdens een storm in het jaar 698 strandde een schip van de monnik Willibrord op het eiland. Hij had tevergeefs een poging gedaan om de Denen tot het Christendom te bekeren en was op terugweg naar Utrecht. Willibrord doopte er een paar leerlingen in de bron en slachtte heilige koeien. De eilanders maakten zich daar vreselijk kwaad over en brachten Willibrord en zijn volgelingen naar hun koning Redbad. Eén van hen werd gedood en Willibrord moest vertrekken.
Deze plas wordt nu de Willibrordusdobbe genoemd. Het idyllische watertje ligt in recreatiegebied de Vlijen en is nu omringd door bomen en riet. Je loopt de plek zo voorbij omdat het op enige afstand van de weg ligt.
Een beeld van godin Fosta is onderdeel van de collectie van het Rijksmuseum in Amsterdam. Het beeld werd kort na de kerstening van Ameland gehaald door de toenmalig bisschop van Utrecht die genoeg had van de heidense godenverering in Friesland.
