Leerlooierssteeg
Harlingen
Onwelriekend domein van ambachtslieden In de 17e eeuw wordt deze steeg ‘Claes Leerlooierssteeg’ en ‘Perksteeg’ genoemd. Achter de kerk, waar nu een schoolplein is, liggen dan perken waar schoenmakers hun leer looien om bijvoorbeeld riemen, go...
Hier schon mal ein Vorgeschmack
Onwelriekend domein van ambachtslieden
In de 17e eeuw wordt deze steeg ‘Claes Leerlooierssteeg’ en ‘Perksteeg’ genoemd. Achter de kerk, waar nu een schoolplein is, liggen dan perken waar schoenmakers hun leer looien om bijvoorbeeld riemen, gordeltassen en (hand)schoenen te kunnen maken. Eerst worden de dierenhuiden ontdaan van haar, vet- en vleesresten, door de huid te laten rotten. Omdat dat enorm stinkt liggen leerlooierijen altijd benedenwinds. Ook de ligging nabij de haven is geen toeval, want het looiproces vraagt veel water.
De huiden worden geconserveerd in eikenhouten kuipen. De looivloeistof is een mix van urine, dierlijke vetten, kalk, boomschors, en honden-, duiven- of kippenmest, afhankelijk van het soort leer. Hoewel hij naast de katholieke kerk ligt werd deze steeg later ook wel ‘het Joodse steegje’ genoemd. Hij liep namelijk achterlangs de Joodse synagoge, die om de hoek in de Raamstraat stond. Om te drogen werden grote huiden in houten ramen opgespannen. Daarom is het best mogelijk dat behalve de steeg ook de Raamstraat zijn naam aan de leerbewerking dankt.
