Monument Marinus van Emst
Appelscha
Dit plekje bij het Van Emstplein en aan de Van Emstweg is sinds 12 augustus 2004 de plaats geweest voor de hierboven afgebeelde herdenkingsplaquette (Plaatselijk Belang Appelscha, onthuld door dochter Marianne) met een korte tekst over hetge...
Neem alvast een kijkje
Dit plekje bij het Van Emstplein en aan de Van Emstweg is sinds 12 augustus 2004 de plaats geweest voor de hierboven afgebeelde herdenkingsplaquette (Plaatselijk Belang Appelscha, onthuld door dochter Marianne) met een korte tekst over hetgeen 60 jaar daarvoor gebeurde met de oorlogsheld en martiaal slachtoffer Marinus van Emst.
Verzetswerk
Marinus van Emst was een nazaat uit een boswachtersfamilie op de Veluwe. Ook Marinus was boswachter en daarbij onbezoldigd rijksveldwachter, woonachtig op Terwisscha. Daarnaast gemeenteraadslid voor de CHU in Ooststellingwerf. Na de inval van de Duitsers op 10 mei 1940 wilde hij, fervent anti-nazi als hij was, als vrijwillige militair de strijd mee aangaan. Doch de tocht naar Holland voor aanmelding was niet meer mogelijk. De teleurstelling daarover uitte hij door zijn afkeer van de NSB en Nazi-Duitsland niet onder stoelen of banken te steken.
Hij maakte gaandeweg de bezetting schuilplaatsen in de bossen voor voornamelijk Joodse onderduikers, als medewerker van de Landelijke Organisatie voor hulp aan Onderduikers. Als boswachter kende hij zeer goed de weg in het bos. Zo was hij informant voor geallieerde parachutisten en piloten.
Verdacht
Bij schermutselingen tussen landwacht en een knokploeg op 12 mei 1944 werd landwachter Kornelis Hartenhof uit Appelscha doodgeschoten. Marinus werd (geheel ten onrechte) daarvan verdacht. Om het gevaar van opgepakt te worden te voorkomen dook Marinus onder in de zomer van 1944. Ondergedoken of niet, de verjaardag van zijn vrouw Margje op 12 augustus wilde hij persé niet overslaan. Het noodlottige toeval wilde dat er die dag ook een grote SD-razzia plaatsvond in de bossen van Appelscha. En zo vonden ze ook Marinus, thuis op Terwisscha.
Executie
Van Emst zijn verklaring tijdens het verhoor op het politiebureau aan de Bruggelaan werd niet geloofd en hij moest mee om verraad te plegen. Dapper hield Marinus zijn mond. De begeleider H.P. Küter had daar weinig geduld mee en schoot Marinus bij Oude Willem lafhartig tweemaal door het hoofd.
Marinus van Emst werd onder grote publieke belangstelling begraven op de Nederlands-Hervormde begraafplaats aan de Oosterse Es te Appelscha.
