Rondje Rottige meente

Tip: Voor meer belevenis op de route, open de fietsroute in de MeAR Fryslȃn app.

De route Rondje Rottige Meente start bij Landgoed Lindehof. Sinds 2020 is het landgoed een recreatielandgoed, waarbij rust en natuur centraal staan. Landgoed Lindehof is tegenwoordig een ruim opgezet recreatielandgoed met een luxe bosvilla, natuurlodges, luxe ingericht glamping tenten en camperplaatsen.

De volgende tussenstop op de route is Kasteel Olt Stoutenburght, een fantasiekasteel waaraan Gregorius Halman al sinds 1990 werkt.

Na het kasteel kom je bij Driewegsluis, gelegen tussen drie prachtige natuurgebieden: De Linde met haar Lindevallei, de Rottige Meente en Nationaal Park Weerribben-Wieden. De Driewegsluis dateert uit 1928. 

Vervolgens fiets je door het natuurgebied Rottige Meente. Deze Friese veenpolder was minder dan een eeuw geleden het toneel van mensonterende omstandigheden. De mannen zwoegden van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat in het natte laagveen om zo veel mogelijk turven uit de bodem te halen. Dit turfwinnen was zeer hard werken. Het landschap dat zij achterlieten is echter vandaag de dag heel bijzonder, het is een rijk natuurgebied geworden. Een uitbundig planten- en dierenleven, met in Rottige Meente zelfs otters die vanuit de nabijgelegen Weerribben zijn komen aanzwemmen. De natuur van de veenpolder bestaat uit veel water afgewisseld met land, riet en petgaten.

Hier aan het Voetpad in natuurgebied Rottige Meente vind je ook de Kijkhut voor niet bestaande vogels. Gebouwd door kunstenaar O.C. Hooymeijer om niet-bestaande vogels te observeren. 

Molen De Rietvink is de volgende tussentop op je route. Hier is ook een theetuin.

De route vervolgt via de klokkenstoel in Sonnega naar de locatie waar vroeger Drafbaan Lindenoord was en vervolgens naar de Blessebrugschans. De Blessebrugschans maakte in de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) deel uit van de verdedigingslinie die Friesland moest beschermen tegen mogelijke invallen van de Spanjaarden. De verwachte aanval op Friesland bleef echter uit. De Blessebrugschans behoefde verdedigend geen dienst te doen. 

Een kleine eeuw later was Friesland echter opnieuw het doelwit. De Bisschop van Munster, beter bekend als Bommen Berend, had zijn zinnen gezet op het veroveren van de gewesten Friesland en Groningen. De oude schansen werden hersteld en opnieuw opgeworpen, zo ook de Blessebrugschans. Het land werd onder water gezet. Vanaf dat moment kon er van een heuse waterlinie worden gesproken. 

Ondanks verwoede pogingen van de bisschop van Münster om Friesland binnen te vallen, bleek de Friese Waterlinie in staat om zijn invasieleger tegen te houden. De schansen, die op strategische plaatsen lagen, waren de enige doorgangen richting Leeuwarden. Op deze manier werd de Friese hoofdstad beschermd.

De fietsroute eindigt weer op de plek waar je deze bent begonnen.