Agneskerk Goutum
Goutum
Op een scherp afgegraven terp staat deze kerk met zeer oude elementen. Van de tufstenen kerk uit de elfde of twaalfde eeuw zijn vooral in de noordmuur nog delen herkenbaar. Door alle wijzigingen in de eeuwen erna, vormt de gevel een boeiend historis...
Sjoch alfêst efkes
Op een scherp afgegraven terp staat deze kerk met zeer oude elementen. Van de tufstenen kerk uit de elfde of twaalfde eeuw zijn vooral in de noordmuur nog delen herkenbaar. Door alle wijzigingen in de eeuwen erna, vormt de gevel een boeiend historisch tapijt. Zo is de kerk in de vijftiende eeuw verhoogd en kreeg ze in dezelfde eeuw haar huidige, forse zadeldaktoren.
Ook binnen is genoeg te zien. Wat direct opvalt is de glazen vloer. Deze bedekt een fraaie collectie grafzerken die bij de recentste restauratie is gevonden. Ook aan het licht kwam toen een grote, vrij gave piscina in het koor, die van de buitenkant niet te ontdekken is. Niet te missen zijn ook de rouwborden van de bekende familie Cammingha. En het orgel, natuurlijk van de beroemde Leeuwarder orgelfamilie Van Dam.
Extra informatie:
De Agneskerk staat op een hoge en vooral aan de west- en noordzijde scherp afgegraven terp en temidden van een kerkhof dat door een ijzeren hek en leilinden is omgeven. Van de tufstenen kerk uit de 11de of 12de eeuw zijn aan de noordzijde nog gedeelten te zien. Het muurwerk is verstoord door latere wijzigingen. Het is een boeiend historisch tapijt. Tufsteenblokken in grote formaten zijn tot decoratieve banden verwerkt, in de hoge zone staan dichtgemetselde rondboogvensters en rond de in de 19de eeuw aangebrachte neoclassicistische ingang zitten sporen van een vroegere, met baksteen dichtgezette ingang. De kerk is bij de vernieuwing en vergroting in de 15de eeuw met baksteen verhoogd. Onder de geprofileerde daklijst zit een blokfriesje. In het oostelijke deel van deze muur staan drie jongere spitsboogvensters die later aan de onderzijde weer ingekort zijn. De vijfzijdige koorsluiting dateert uit de gotische tijd met tweemaal versneden steunberen en in twee zijden spitsboogvensters. Aan de zuidoostelijke zijde is geen spoor te zien van de grote, vrij gave piscinanis die bij de recente restauratie aan de binnenzijde is aangetroffen. In de zuidmuur staan vijf spitsboogvensters en bij de voorkerk staat een 19de-eeuwse neoclassicistische ingang. De kloeke zadeldaktoren heeft drie geledingen. De eerste is onversierd en bevat de korfbogige ingang en een diepe en hoge spitsboognis, waarin nog de kop van een venster zit. De tweede geleding heeft telkens twee spitsboognissen; de derde eveneens en daar met rondbogige galmgaten. De geveltoppen zijn verlevendigd met spitsboognissen met vorktraceringen.
Het interieur wordt gedekt door een houten tongewelf met trekstangen. Tijdens de recente restauratie is een fraaie collectie grafzerken aan het licht gekomen, waaronder een zerk van de meester Vincent Lucas. Daaroverheen is een glazen vloer gelegd. In de koorsluiting staat binnen het doophek de preekstoel; beide eenvoudige 19de-eeuwse elementen. De kerk bevat twee rouwkassen voor de familie Cammingha uit het midden van de 18de en 19de eeuw. Het orgel is in 1864 gebouwd door L. van Dam & Zn.
Romaans
Ca. 1100 en 15de eeuw. Protestants
Grafstenen, preekstoel, doophek, rouwborden, orgel
