Sint-Catharinakerk Leons
Leons
In een van de kleinste dorpen van Friesland staat de Sint-Catharinakerk. Al had het weinig gescheeld of de kerk was in 1961 wegens bouwvalligheid afgebroken. Een particulier initiatief redde de kerk. Het orgel was inmiddels naar Húns verhuisd....
Neem alvast een kijkje
In een van de kleinste dorpen van Friesland staat de Sint-Catharinakerk. Al had het weinig gescheeld of de kerk was in 1961 wegens bouwvalligheid afgebroken. Een particulier initiatief redde de kerk. Het orgel was inmiddels naar Húns verhuisd.
In 1972 is de kerk gerestaureerd. De zuidmuur werd herbouwd, maar de muren aan de oost- en vooral noordzijde bleven intact. Ze zijn opgetrokken van gele kloostermoppen en bevatten oude, dichtgemaakte ingangen. De toren had al eerder een vernieuwing ondergaan; in 1878 is deze ommetseld.
Het interieur heeft nu een vlak balkenplafond, maar aan sporen in de koorsluiting kun je zien dat de ruimte overwelfd is geweest. Onder in de noordwand zitten diepe nissen, waarvan één vondsten tentoonstelt die tijdens de restauratie zijn gedaan. De preekstoel en het doopvont zijn vrij jong, maar daarom niet minder mooi.
Extra informatie:
De Catharinakerk van Leons, een van de kleinste dorpen van Friesland, zou in 1961 wegens bouwvalligheid worden afgebroken, maar dankzij particulier initiatief van een oud-inwoonster en luisterende oren van betrokkenen is de kerk gehandhaafd en in 1972 gerestaureerd. Het orgel was inmiddels overgebracht naar de nabijgelegen kerk van Húns. Kerk en toren zijn sterk vernieuwd, maar aan de noord- en oostzijde is te ervaren dat het gebouw uit de middeleeuwen dateert. De oude gedeelten tonen duidelijke kenmerken van de romano-gotiek, wat aannemelijk maakt dat het gebouw uit de 13de eeuw dateert. De zuidmuur is geheel herbouwd, beneden met hergebruikte gele steen; daarboven in kleine gele drielingen en met grote rondboogvensters. Aan de westzijde staat de rondbogige ingang geflankeerd door gemetselde pilasters met lijstkapitelen. Het driezijdige koor van gele kloostermoppen springt iets in en heeft onder de dakvoet een uitgemetselde lijst en aan de zuidzijde staat een spits gesloten venster. In de sluitmuur zit een met rode baksteen dichtgezet romano-gotisch venster waarvan de diepe dagkant van een kraalprofiel is voorzien. In de derde koormuur staat een rondboogvenster. De noordelijke muur van gemêleerd gele moppen is nog oorspronkelijk en daarin zijn hooggeplaatste rondboogvensters met hoekige dagkanten te zien. Beneden staan twee met rode baksteen dichtgemetselde ingangen; iets uit het midden een eenvoudig rondbogige en aan de westzijde een opening onder een segmentboog in een geprofileerde korfbogige nis. De toren is in 1878 ommetseld en heeft nu drie geledingen met door rondbogen gedekte spaarvelden, spitse galmgaten en een ingesnoerde spits.
Binnen is de kerkruimte gedekt met een vlak balkenplafond. Aan de sporen in de koorsluiting is te zien dat die ruimte overwelfd is geweest. Onder in de noordwand zijn diepe nissen uitgespaard, waarvan één dient als expositieruimte voor de vondsten die tijdens de ingrijpende restauratie in 1968-’70 zijn gedaan. De preekstoel met klankbord is vrij jong maar wel naar klassiek model vervaardigd, met kussenpanelen op de kuip. Ook de doopvont is van recente datum.
Romanogotisch
13de eeuw, toren 1878 ommetseld
Protestants
Preekstoel, doopvont en vondsten
