Hubertuskerk Lollum
Lollum
Deze kerk staat op een vrij krap en hoog kerkhof, een restant van een afgegraven terp. De kerk is zeker middeleeuws, maar heeft een vrij recent uiterlijk. In de negentiende eeuw kreeg het gebouw namelijk bepleistering, een nieuw spitsboogfries onder...
Neem alvast een kijkje
Deze kerk staat op een vrij krap en hoog kerkhof, een restant van een afgegraven terp. De kerk is zeker middeleeuws, maar heeft een vrij recent uiterlijk. In de negentiende eeuw kreeg het gebouw namelijk bepleistering, een nieuw spitsboogfries onder de dakrand en een nieuw westelijk front met halfingebouwde toren. De klok in de spitstoren is wél oud (1530).
Het interieur bezit een evenwichtige opstelling van fraai meubilair. Centraal de preekstoel uit 1718 met de sierlijke barokke vormen van Cornelis Conelisz. Voor het doophek staan twee overhuifde banken, vermoedelijk uit de negentiende eeuw. Vergeet voor je weggaat vooral niet de zeven vrouwenbanken te bekijken met hun versierde wangen in Lodewijk XVI-stijl. Ze dateren van ongeveer 1780.
Extra informatie:
De kerk staat in Lollum op een vrij krap en hoog kerkhof, restant van de afgegraven terp. De zaalkerk is romaans, wat nog te zien is aan de volumewerking en het iets inspringende rondgesloten koor. Maar het bouwmateriaal met de sporen van oude vensters of versieringen is niet te zien sinds het schip in de 19de eeuw werd bepleisterd. Toen is onder de dakrand een nieuw spitsboogfries gemetseld; mogelijk heeft het oude muurwerk ook een dergelijke versiering gehad. In de noordelijke muur staan nu twee flinke spitsboogvensters, in de zuidelijke muur drie van deze vensters en aan de westzijde voor de voorkerk een roosvenstertje. In de halfronde koorsluiting staan aan de zijkanten ook spitsboogvensters waarvan de onderdorpels wat hoger liggen. Het westelijke front met halfingebouwde toren is in 1883 van grauwbruine baksteen gebouwd. Er staat een royale ingang met halfrond bovenlicht in en hoger nog een klein roosvenster. In de vleugelmuren staan grote rondboogvensters. De houten torenopbouw heeft gepaarde galmgaten en na een daklijst op klosjes een ingesnoerde spits. Er hangt een welluidend klokje in, in 1530 gegoten door Geert van Wou II.
Het interieur wordt gedekt door een houten tongewelf. De trekbalken zijn, met uitzondering van de koorsluiting, vervangen door stangen die nu in de korbelen met sleutelstukken liggen. De preekstoel met klankbord is tegen de oostelijke sluitmuur geplaatst. Hij is in 1718 in barokke vormen vervaardigd door Cornelis Cornelisz. Op de hoeken van de kuip staan pilasters met plantenfestoenen en fantasiekapitelen en de panelen zijn versierd met zwierig krullend loofwerk met bloemen. Het doophek wordt bekroond door balusters en voor dit hek staan, tegenover elkaar, twee eenvoudige, overhuifde kerkbanken die vermoedelijk in de 19de eeuw tot stand kwamen. Aan weerszijden van het middenpad staan bankenblokken, waarbij de wangen van zeven vrouwenbanken opvallen. Ze vertonen gesneden versieringsmotieven in de Lodewijk XVI-stijl en zullen uit ongeveer 1780 dateren. Het orgel is met hergebruik van oudere onderdelen in 1914 gebouwd door de firma Bakker & Timmenga.
Romaans
Eerste helft 13de eeuw, westmuur en toren 1883
Protestants
Preekstoel, meubilair, orgel
