Ewald, Eelkje en Durk Seepma
Oosternijkerk
De zon geeft de tarwe een gouden gloed. Durk Seepma loopt over zijn land en staat af en toe stil om de omgeving in zich op te nemen. Wat een magie! Het graan levert helaas weinig op, net als luzerne, maar de gewassen voeden de bodem en maken die luchtig.
Neem alvast een kijkje
(het audioverhaal is te beluisteren in de media)
De zon geeft de tarwe een gouden gloed. Durk Seepma loopt over zijn land en staat af en toe stil om de omgeving in zich op te nemen. Wat een magie! Het graan levert helaas weinig op, net als luzerne, maar de gewassen voeden de bodem en maken die luchtig. En dat is zo belangrijk voor de pootaardappel, die hij volgend jaar weer in dit perceel gaat zetten.
De zon schijnt fel op hun boerderij, die ze Sippenburch noemden omdat deze plek al eeuwen zo heet. In de verte zijn Ewald en Eelkje bezig met de paarden en schapen. Dertig jaar is hij hier nu. Hij weet nog goed dat hij werd gevraagd om meerdere rassen die door het kweekbedrijf van de HZPC zijn ontwikkeld te vermeerderen uit stammen, en later uit miniknollen. Intussen bouwde hij samen met Eelkje en Ewald hun eigen boerenbedrijf op. Door hard werken en vakmanschap. Iedere dag opnieuw.
Durks blik dwaalt naar een stuk land dat een lichte ronding heeft. Hij kent dit land door en door, voelt zich verantwoordelijk voor de grond die al eeuwen voedsel produceert. Een goede boer heeft een sportersmentaliteit, denkt hij. Focus en doorzettingsvermogen dus. In april, als de poters hier de grond in gaan, komt het erop aan: is de aarde wittig, kruimig? De temperatuur goed? Zo ja, dan is het tijd voor actie! De overwinning is de hoogste kwaliteit pootgoed, de S klasse. Het meeste gaat naar boeren in de buurt, die er op hun beurt hoogwaardig pootgoed mee kweken.
Hij loopt tussen de bloeiende aardappelplanten en laat zijn vingers over het stevige loof glijden. Hoe is het mogelijk dat er boven de grond én onder de grond zoveel tegelijk gebeurt? Deze weken ontstaan immers ook de voedzame knollen. Die zitten vol met vitamines en mineralen, net als de consumptieaardappelen die er later weer uit groeien. Hij kan er wel van blijven eten, net als de rest van het gezin trouwens. Zeven dagen per week zet Eelkje ze op tafel.
Als Durk terug op het erf is, rijdt Ewald de trekker met lekke band uit de schuur. O, ja die zouden ze vanavond nog repareren. Ewald zal over een paar jaar de enige eigenaar van het bedrijf zijn, dat is tenminste de bedoeling. Durk ziet hem voor zich, als jochie van anderhalf zat hij al op de trekker. Ja met de interesse zit wel goed. Maar een boer moet niet alleen een boterham kunnen verdienen, je moet ook energie krijgen van het boerenbestaan én een partner treffen die er ook vol voor gaat. Eenvoudig is het niet, maar het zal vast en zeker uiteindelijk succesvol zijn.
Als de klus geklaard is lopen ze samen naar het huis. De zon maakt hun schaduwen lang. Over een tijdje staat hier één grote energieneutrale schuur, met zonnepanelen op het dak. Ook dat is toekomstgericht boeren. Durk kan niet wachten tot het zover is.
(Beluister het audioverhaal naast de foto)
Dit verhaal is onderdeel van de route Bildtstars en Eigenheimers van Sense of Place
Hier vind je Ewald, Eelkje en Durk Seepma
Ropsterwei 169137 RH Oosternijkerk Plan je route
vanaf jouw locatie
