Hervormde Kerk Iens
Iens
De ruim veertig bewoners die Iens telt, passen met gemak in deze schilderachtig gelegen kerk. De noordelijke muur en toren dateren uit de dertiende eeuw, het koor en zuidelijke muur zijn in 1874 bij een uitbreiding vernieuwd. Op de hoek van het kerk...
Neem alvast een kijkje
De ruim veertig bewoners die Iens telt, passen met gemak in deze schilderachtig gelegen kerk. De noordelijke muur en toren dateren uit de dertiende eeuw, het koor en zuidelijke muur zijn in 1874 bij een uitbreiding vernieuwd. Op de hoek van het kerkdak staat een opvallende veelpuntige ster. Haar herkomst is onbekend, maar er werd al in de achttiende eeuw over deze ‘star’ gesproken.
Binnen tref je onder meer gebeeldhouwde grafzerken, een veertiende-eeuwse altaarsteen van roze Bremer zandsteen (nu avondmaaltafel) en een preekstoel uit de zeventiende eeuw met daaronder een regenwaterbak. Opvallend is verder het wapen aan de wand, een restant van een rouwbord voor de familie Burmania.
Extra informatie:
Kerk en toren zijn in de 13de eeuw gebouwd. De noordelijke muur en de toren, gebouwd van gemêleerd gele kloostermoppen, bleven bestaan. Het koor en de zuidelijke muur zijn in 1874 bij een vergroting vernieuwd en ook de toren onderging enige vernieuwing in 1852. De noordmuur van de kerk bezit aan de westzijde een romaans rondboogvenster met een luikje. Oostwaarts zit een moet van een dichtgemetseld venster van dit model. Laag in de gevel zit bovendien een rechthoekig spoor, mogelijk een weggewerkte ingang. De lange, vijfzijdig gesloten koorpartij heeft aan de noordzijde twee grote spitsboogvensters. De vernieuwde zuidmuur bevat eveneens grote spitsboogvensters. Op de hoek van het dak staat een fraaie veelpuntige ster, de stralen zijn zelfs getordeerd. Over de herkomst is niets bekend, maar in de 18de eeuw is al sprake van deze ‘star’. De toren heeft aan beide zijden kleine aanbouwen voor nevenfuncties. De romp gaat onversneden op en boven de naald van het kerkdak zitten aan elke zijde kleine rondbogige galmgaten. De vernieuwde geveltoppen bij het zadeldak hebben afdeklijsten en pinakelbekroningen van kunststeen. In de westmuur staat de rechtgesloten ingang met een rondboogvenster erboven. In de toren hangt een luidklok die in 1612 is gegoten door Hendrik Wegewaert.
Inwendig heeft de kerk een houten tongewelf met trekbalken. In het middenpad liggen gebeeldhouwde grafstenen, waarvan een voor Botke van Burmania, overleden in 1553. De uit het midden van de 14de eeuw daterende altaarsteen van roze Bremer zandsteen is toepasselijk in gebruik genomen als blad van de avondmaaltafel. Tegen de oostelijke sluitwand staat de preekstoel uit het midden van de 17de eeuw met gegroefde hoekzuilen en gekorniste panelen. Het eiken doophek met dichte panelen en de kerkbanken zijn uit 1763. Aan de wand hangt het wapenrestant van een rouwbord voor een lid van de familie Burmania. Onder de vloer bij de preekstoel zit een regenwaterbak; een herinnering aan de kerkuitbreiding. In de orgelkas van de firma Standaard uit 1915 is in 1978 een Heyligersorgel geplaatst.
Deel kerk en toren 13de eeuw
Protestants
Preekstoel, rouwbord, regenwaterbak, orgel
