Marrit Jellema
Hallo mama, hoe gaat het
het is zo stil tegenwoordig
gelukkig heb ik je lach gevangen
en alle ik ook van jou's
(dat weet je toch dat weet je toch en voor altijd)
ik wist niet hoe lang nog, maar nu wel
nu wel
ik vereeuwig je waar ik maar kan
ik schrijf je hier
ik noem je op het podium en in de krant
breng je tot leven
in de hoofden van iedereen die dit leest
hallo mama
hallo mama
hallo mama
Dit gedicht maakt deel uit van ‘Wjerspegelje’ (weerspiegelen), waarbij het vaste RIVM-handenwas-moment wordt benut om jou te verbinden met Friese dichters. Zo krijgen de makers van onze schone kunsten een podium in een tijd waarin live ontmoeten lastig is. En kun jij als toeschouwer, die hun optredens moet missen, toch even genieten van de inspiratie, de emotie, de spiegel die ons wordt voorgehouden.
Hierboven staat de Nederlandse vertaling van het Friese gedicht dat op de spiegel staat. De oorspronkelijke versie:
Dag mem, hoe giet it
it is sa stil hjir om my hinne
gelokkich haw ik dyn laits fongen
en alle ik ek fan dy’s
(dat witst toch dat witst toch en foar altyd)
ik wist net hoe lang noch, mar no wol
no wol
ik ferivigje dy dêr’t ik mar kin
ik skriuw dy hjir
ik neam dy op it poadium en yn ’e krante
lit dy libje
yn de holle fan elk dy’t dit lêst
Dag mem
Dag mem
Dag mem
Marrit Jellema
‘Wjerspegelje’ is een project van Merk Fryslân en Leeuwarden UNESCO City of Literature, naar Zwols voorbeeld (weerspiegelen.nl / #weerspiegelen) en met steun van de provincie Fryslân. Je vindt de gedichten op de spiegels van hotels in Leeuwarden. Op korte termijn komen er gedichten bij, op spiegels van andere openbare gelegenheden in Fryslân.
-
Alle gedichten
Lees hier alle gedichten.
-
Ander gedicht
Lees hier een ander gedicht.