Albertina Soepboer
De wintermus
ik voel slechts stil water op het raam
wit en bevroren, dun vlies
tussen mij en de wereld
dit is mijn winter van afwachten
de wolken voorbij laten komen
- hoe wou ik dan ook de tijd pakken –
en het getij ademt eindeloos de nacht in
ik voer de mussen in mijn tuin
ik kauw steeds maar op wat wijsheid is
tot het water versmelt, het getij keert
Dit gedicht maakt deel uit van ‘Wjerspegelje’ (weerspiegelen), waarbij het vaste RIVM-handenwas-moment wordt benut om jou te verbinden met Friese dichters. Zo krijgen de makers van onze schone kunsten een podium in een tijd waarin live ontmoeten lastig is. En kun jij als toeschouwer, die hun optredens moet missen, toch even genieten van de inspiratie, de emotie, de spiegel die ons wordt voorgehouden.
Hierboven staat de Nederlandse vertaling van het Friese gedicht dat op de spiegel staat. De oorspronkelijke versie:
De wintermosk
ik fiel allinne stil wetter op it rút
wyt en beferzen, tin flues
tusken my en de wrâld
dit is myn winter fan ôfwachtsje
de loften foarby waaie litte
– hoe woe ik dy tiid beethâlde –
en it tij sykhellet mei in lange nacht
ik fuorje de mosken yn ’e tún
ik kôgje skoften om op wat wiisheid is
oant it wetter taait en it tij keart
Albertina Soepboer
‘Wjerspegelje’ is een project van Merk Fryslân en Leeuwarden UNESCO City of Literature, naar Zwols voorbeeld (weerspiegelen.nl / #weerspiegelen) en met steun van de provincie Fryslân. Je vindt de gedichten op de spiegels van hotels in Leeuwarden. Op korte termijn komen er gedichten bij, op spiegels van andere openbare gelegenheden in Fryslân.
-
Alle gedichten
Alle gedichten
Lees hier alle gedichten.
-
Ander gedicht
Ander gedicht
Lees hier een ander gedicht.