Ga naar inhoud

Job Degenaar

Pandemische dagen

In die dagen waarin een virus ons
verlamde, licht en duister versmolten
tot een asgrauw landschap, zocht je
wanhopig naar een uitweg  

Kwam iets maar, dacht je, uit een andere
wereld, een zuchtje wind in de plukjes gras
een veer die neerstreek uit het niets
een zoete geur, een lief gebaar 

Dat te denken was genoeg: in het dichte
wolkendek ontstond een dunne lichte vlek

Dit gedicht maakt deel uit van ‘Wjerspegelje’ (weerspiegelen), waarbij het vaste RIVM-handenwas-moment wordt benut om jou te verbinden met Friese dichters. Zo krijgen de makers van onze schone kunsten een podium in een tijd waarin live ontmoeten lastig is. En kun jij als toeschouwer, die hun optredens moet missen, toch even genieten van de inspiratie, de emotie, de spiegel die ons wordt voorgehouden. 

Hierboven staat de Nederlandse vertaling van het Friese gedicht dat op de spiegel staat. De oorspronkelijke versie:​

Pandemyske dagen

Yn dy dagen dat in firus ús 
ferlamme, ljocht en tsjuster gearraanden 
ta in jiskegriis lânskip, sochtest do 
wanhopich nei in útwei 

O, kaam der mar, sa tochtesto,
wat út in oare wrâld, in sigentsje
wyn yn de pôltsjes gers,
in fearke dat delstruts út it neat 
in swiete rook, in leaf gebeart

Om soks te tinken wie genôch: yn it tichte
wolketek ûntstie in tin en ljochtsjend plak

Oersetting: Jantsje Postma

‘Wjerspegelje’ is een project van Merk Fryslân en Leeuwarden UNESCO City of Literature, naar Zwols voorbeeld (weerspiegelen.nl / #weerspiegelen) en met steun van de provincie Fryslân. Je vindt de gedichten op de spiegels van hotels in Leeuwarden. Op korte termijn komen er gedichten bij, op spiegels van andere openbare gelegenheden in Fryslân.